Archive for category: Dla działkowca

KOMUNIKAT

Krajowego Zarządu Polskiego Związku Działkowców z dnia 11 marca 2020 r.

 w sprawie niezbędnych działań organów PZD

w związku z zagrożeniem epidemiologicznym

W związku z rozwijającą się sytuacją dotyczącą zachorowań na koronawirusa COVID-19 oraz koniecznością zminimalizowania zagrożeń dla działkowców i ich rodzin, Krajowy Zarząd PZD uznał za pilne i konieczne podjęcie następujących zaleceń i decyzji:

 Zarządy ROD powinny natychmiast przesunąć termin zwołanych walnych zebrań (konferencji delegatów) i poinformować o tym działkowców w sposób najbardziej stosowny do danej sytuacji (w tym zakresie należy zapoznać się z odrębną uchwałą Krajowego Zarządu);

Prezesi okręgowych zarządów natychmiast odwołają zwołane posiedzenia okręgowych rad PZD i niezwłocznie poinformują o tym zainteresowanych członków;

Właściwe osoby natychmiast odwołają wszystkie zaplanowane szkolenia, narady i inne imprezy oraz zgromadzenia organizowane w związku z działalnością PZD i niezwłocznie poinformują o tym zainteresowane osoby.

Powyższe zalecenia i decyzje mają charakter nadzwyczajny ze względu na powagę sytuacji. Krajowy Zarząd  ma w szczególności na uwadze fakt, że większość działkowców to seniorzy i osoby w podeszłym wieku, które są szczególnie narażone na zagrożenie związane z koronawirusem. Istnieje więc bezwzględna potrzeba zminimalizowania takiego ryzyka. Jak podał w swoim komunikacie Główny Inspektor Sanitarny „Duże skupiska ludzi to środowisko sprzyjające rozprzestrzenianiu się koronawirusa. Seniorzy, aby uniknąć zakażenia, powinni ograniczyć przebywanie w miejscach publicznych”.

Jednocześnie Krajowy Zarząd apeluje do wszystkich struktur i działkowców o dużą wyrozumiałość oraz bezwarunkowe przestrzeganie i stosowanie się do nakazów i decyzji wydawanych przez władze centralne, lokalne i sanitarne. W tej wyjątkowej sytuacji wszyscy musimy wykazać się odpowiedzialnością i swoim rozsądnym zachowaniem wspomóc walkę z rozwijającą się epidemią. Nie wolno nam bagatelizować tej sytuacji – chodzi bowiem o zdrowie i życie nas wszystkich –działkowców, naszych rodzin i całego społeczeństwa.

KRAJOWY ZARZĄD POLSKIEGO ZWIĄZKU DZIAŁKOWCÓW

Fot. Pixabay

Ludzie są najszczęśliwsi, kiedy są opleceni siecią społeczności i przyjaźni, ich podstawowe potrzeby są zaspokojone, a umysły pobudzone i aktywne natomiast najmniej są szczęśliwi w pracy i gdy chorzy leżą w łóżku.

Uczestnicy badań przywołani w książce „Natura Leczy” autorstwa Florence Williams są bardziej szczęśliwi na świeżym powietrzu, w naturalnych i obfitujących w zieleń okolicach niż w środowisku miejskim. Różnica w radości odczuwanej przez respondentów w warunkach miejskich i naturalnych była większa niż różnica między byciem samemu a z przyjaciółmi.

Dzieci spędzają obecnie na  świeżym powietrzu o połowę mniej czasu niż ich rodzice za czasów młodzieńczych. Na wpatrywanie się w ekran telefonu poświęcają natomiast do siedmiu godzin dziennie, nie wliczając czasu spędzonego z telefonem w ręku w szkole. Podczas przerw między lekcjami nie mogą wychodzić na świeże powietrze w obawie, że coś im się stanie. Takie są dzisiejsze smutne realia.

Wiele zyskaliśmy od momentu powstania Internetu, jednak liczni eksperci uważają, że staliśmy  się także drażliwsi, mniej towarzyscy, bardziej narcystyczni i rozkojarzeni, a nasze procesy poznawcze straciły na zwinności.

Badania świadczą o tym, że natura czyni nas zdrowszymi, kreatywniejszymi, bardziej empatycznymi i skłonnymi do nawiązywania kontaktu ze światem i z innymi. Okazuje się, że  natura jest zbawienna dla cywilizacji.

Arystoteles uważał, że spacery na świeżym powietrzu oczyszczają umysł. Darwin, Tesla i Einstein przechadzali się po ogrodach i zagajnikach, żeby wspomagać myślenie.  Teddy  Roosevelt, jeden z najbardziej hiper produktywnych prezydentów wszechczasów, wymykał się na odludzia na całe miesiące. Beethoven dosłownie przytulał się do lipy rosnącej na jego podwórku. Dedykował swoje symfonie krajobrazom i pisał: „lasy, drzewa i skały dają człowiekowi rezonans, jakiego potrzebuje”.

Niestety tracimy łączność z naturą w sposób zdecydowanie bardziej tragiczny niż kiedykolwiek. Czas spędzany w czterech ścianach powoduje krótkowzroczność, niedobór witaminy D, otyłość, samotność i niepokój.

Naukowcy mierzą nie tylko wpływ natury na nastrój i dobre samopoczucie, ale także na naszą zdolność myślenia, zapamiętywania, planowania, tworzenia, śnienia na jawie i koncentrowania się. Wykazano, że przebywanie wśród zieleni poprawia samopoczucia ale również wydłuża życie o całe lata.

Najnowsze badania wykazują, że ciągły stres związany z życiem w mieście wywołuje w mózgu zmiany, które mogą zwiększyć prawdopodobieństwo schizofrenii, lęków i zaburzeń nastroju.

Spacer w otoczeniu przyrody jest jak włożenie różowych okularów. W przyrodzie wszystko jest odrobinę pozytywne. Właśnie w tym świecie powinniśmy przebywać. W dodatku większość z nas ma dobre wspomnienia z dzieciństwa spędzonego na łonie natury. Przebywając w malowniczych czy po prostu  przyjemnych warunkach w otoczeniu natury  możemy się odstresować, jaśniej myśleć i znaleźć oparcie, dzięki czemu stajemy się lepszymi ludźmi. Badania wykazują, że kiedy ludzie spacerują w otoczeniu przyrody, prześladuje ich mniej negatywnych myśli, niż kiedy idą przez miasto.

Na pomoc idą nam rodzinne ogrody działkowe w Polsce. Nasi działkowcy podkreślają, że działka jest dla nich azylem, oazą spokoju, miejscem wyciszenia i  rozmyślania, przystanią, gdzie mogą odpocząć od zgiełku miast i hałasu. Posiadanie działki ogrodowej to dla wielu starszych osób, które nie uprawiają sportu, doskonała motywacja do spędzania czasu poza domem i aktywności fizycznej w przyjemnej formie. Ogrody działkowe są miejscem „zielonej terapii”, oddziałującymi korzystnie na zdrowie i samopoczucie  ich użytkowników na różnych płaszczyznach i w różnorodny sposób.  Niestety ogrody są nadal niedocenioną przez ogół społeczeństwa wartością, którą należy chronić i hołubić. Naprawę zacząć należy od naszych umysłów, sposobu życia, zatrzymania się, od uświadomienia sobie jak ważną i niezastępowalną rolę pełnią działki ogrodowe w systemie społeczno-przyrodniczym miasta.

Fot. Pixabay

NADCHODZI WIOSNA I ZACZYNAMY PIERWSZE PRACE W OGRODZIE. WARTO PAMIĘTAĆ RÓWNIEŻ O KOMPOSTOWNIKU. PO OKRESIE ZIMY WYMAGA ON ODPOWIEDNIEJ PIELĘGNACJI.

Duża część kompostu jest zwykle użyta jesienią, jako mulcz do okrycia zagonów i rabat, reszta dojrzewa w skrzyni lub na pryzmie.

WIOSENNE PRACE PRZY KOMPOSTOWNIKU

1. W okrytej na zimę skrzyni lub pryzmie kompostowej, mimo niskiej temperatury na zewnątrz, wciąż toczy się życie mikrobiologiczne. – Zadbajmy, aby okrycia rozłożone jesienią nadal tworzyły warstwę izolacyjną, szczególnie jeśli w nocy następują znaczne spadki temperatur.
2. Po zimie w czasie cieplejszych dni z kompostu zdejmujemy warstwę okrywającą (słomę, liście) i sprawdzamy, czy kompost nadaje się już do użycia. Dojrzały kompost przed zastosowaniem wymaga przerafowania. Przesiewanie go przez rafę umożliwia oddzielenie nierozłożonych jeszcze części roślin od dobrej ziemi kompostowej. W ten sposób uzyskujemy jeden z najlepszych nawozów organicznych.
3. Wiosną do zasilania roślin stosujemy wyłącznie dobrze przefermentowany kompost. Części roślin, które nie uległy całkowitej mineralizacji mogą wpływać na czasowe zubożenie gleby w azot potrzebny do namnożenia mikroorganizmów odpowiedzialnych za proces fermentacji.
4. Dojrzały kompost wykorzystuje się jako nawóz organiczny dla wszystkich roślin w ogrodzie, ale dobrze jest zostawić pewną ilość tej bogatej w mikroorganizmy substancji, do przyspieszenia procesu mineralizacji świeżego materiału kompostowego.

NOWY MATERIAŁ

Wiosną przygotowuje się miejsce do składowania nowych partii materii organicznej. Już od końca lutego w ogrodzie gromadzimy odpadową materię organiczną, która doskonale nadaje się do kompostowania. W czasie porządków wygrabiamy resztki liści, suchą trawę, ścięte łodygi bylin. Drobne gałązki po cięciu drzew i krzewów można rozdrobnić i też przeznaczyć na kompost. Grubsze gałęzie po przepuszczeniu przez rozdrabniacz gałęzi – w postaci zrębków można wykorzystać je do ściółkowania roślin wieloletnich.
Gromadząc w kompostowniku nowe odpadki z ogrodu, należy pamiętać, aby kolejne warstwy składanych resztek przesypywać dojrzałym kompostem. Można również dodać do kompostu roztwór wody z dodatkiem saletry amonowej i nasączać nim nowy materiał roślinny.
Dbajmy o odpowiednie napowietrzenie pryzmy – układając kolejne warstwy wykorzystujmy materiały rozluźniające konstrukcję tj. gałązki i łodygi.

Fot. Pixabay

ODKRYWANIE ROŚLIN

Przy sprzyjającej pogodzie od połowy marca przystępuje się do zdejmowania okrywy zimowej z większości gatunków roślin. Najpierw zdejmuje się maty słomiane, stroisz, włókninę, które nie powinny pozostawać zbyt długo, aby rośliny się nie „zaparzyły”, a pąki pod nimi nie rozpoczęły przedwczesnego wzrostu. Po zbyt późnym odkryciu rozbudzone pąki mogą łatwo zostać uszkodzone przez lekki mróz, co hamuje wzrost i właściwy rozwój roślin. Później, w końcu miesiąca, można rozgarniać kopczyki. Gdyby mrozy wróciły, warto delikatnie gatunki nakryć lekko włókniną.

Okrycia z roślin cebulowych (o ile takie były) zdejmuje się delikatnie by nie uszkodzić wyrastających młodych kiełków. Pozostawienie okrycia grozi deformacją roślin.

Z rabat usuwa się nadmiar materiałów okrywających.

PODLEWANIE

Jak najwcześniej należy rozpocząć podlewanie gatunków iglastych zimozielonych, którym po zimie grozi susza fizjologiczna.

SADZENIE DRZEW I KRZEWÓW

Gdy ziemia rozmarznie, można przystąpić do sadzenia drzew i krzewów z tzw. gołymi korzeniami. Ich pąki powinny być jeszcze uśpione. Po posadzeniu rośliny wymagają obfitego podlania.

RABATY KWIATOWE

Gdy byliny rozpoczną wzrost, usuwa się zeschnięte liście lub te uszkodzone przez mróz. Należy zapobiegać rozwojowi szarej pleśni, zwłaszcza na tulipanach. W razie konieczności wykonuje się opryski zapobiegawcze. W końcu marca można siać do gruntu niektóre gatunki jednoroczne szybko rosnące i źle znoszące przesadzanie np. groszek pachnący czy łubin.

Od połowy marca można ciąć odmiany róż pochodzące od dzikich gatunków oraz niektóre róże parkowe historyczne.

TRAWNIKI

Na kwaśnych glebach trawniki wapnuje się np. kredą. Jeśli gleba już nieco przeschła, trawnik wałuje się (wyrównuje) oraz grabi w celu usunięcia tzw. filcu, ewentualnie przeprowadza się areację. W końcu miesiąca można przystąpić do ręcznego usuwania chwastów trwałych i podsiewania “wyłysiałych” miejsc powstałych po zimie lub w ubiegłym roku. Gdy pogoda jest sprzyjająca, można przystąpić również do pierwszego koszenia (bardzo nisko) i nawożenia.

ZBIORNIKI WODNE

Opróżnione na zimę zbiorniki oczyszcza się i napełnia wodą. W zbiornikach całorocznych usuwa się martwe ryby i obumarłe resztki roślin, także na brzegu. Jeśli tego wymagają, na nowo montuje się urządzenia filtrujące, pompy i uruchamia fontanny. Na karmienie ryb jest jeszcze za wcześnie (dopiero gdy temp. wody wzrośnie do ok. 12°C).

NAWOŻENIE

W końcu marca, gdy ziemia rozmarznie, można rozpocząć nawożenie drzew i krzewów pierwszą dawką nawozu mineralnego wieloskładnikowego z mikroelementami. Potrzebną całkowitą ilość nawozu (przeciętnie 1,5-3 kg/100 m²) dzieli się na 2-3 dawki. Można też zastosować nawóz wolnodziałający w jednej dawce. Nawozi się rabaty bylinowe i rośliny cebulowe. Po rozsypaniu nawozy miesza się z wierzchnią warstwą ziemi (płytko przekopuje, zagrabia). Przy ściółkowaniu korą stosuje się większe dawki nawozów.

Fot. Pixabay